মই য়েই অৰণ্য

             

মই অৰণ্য, অৰণ্য হৈ কৰিছো

মানৱ সভ্যতাৰ গঢ়ি তোলা কাষটিশীল।ময়েই অৰণ্য।

মই য়েই জীৱৰ জীৱন

মোৰ বুকুতে জীয়াই থাকে 

পশু - পক্ষী,সমস্ত জগত

মই য়েই ঋতু য়ে ঋতু য়ে

ল ও মোহনীয়া ৰূপ।

হে মানুহ,সুসভ্য হৈওকৰিছা

জীৱন প্ৰদায়িনীৰ মহা ধবংস য জ্ঞ।

মানুহৰ হাতুৰা আজি চলিছে মোৰ বুকুত

সাক্ষী মাথোন ভূ- গৰ্ভৰ কংকৰ বুকু।

জানিবা কৰুণা ময়ী শ্যামলিমা

শান্তি ময় কোলাত মানৱৰ 

আজম্ন প্ৰশান্তি ৰ নিলয়।

ময়েই অৰণ্য ধৰিত্ৰী ৰ বুকুত শস্য হৈ

ছাঁ দি বৃক্ষ হ ওঁ ,চিৰ সেউজ হৈ,

শান্তি ৰ কপৌ উৰুৱাবলৈ

ময়েই জীৱৰ জীৱন

মহাকাব্যৰ সনাতন জ্ঞান।

ময়েই অৰণ্য যুগে যুগে

মহা জীৱনৰ,মহা সংস্কৃতিৰ

মহা আলিপন।

জানিবা ময়েই অৰণ্য।

সবিতা দাস মেধি