Posts

Showing posts with the label পৃথিৱী

গীতৰ তালেৰে

Image
  কালিৰ গীত আজি গান সিদিনাৰ সংগীত ,আজি কোলাহল। সময়ৰ সোঁতত সলনি হৈ জাতিৰ সংস্কৃতি আজি জাতিৰ ধ্বংসক। গছ-গছনিৰ সৌন্দৰ্য্যৰে ভৰপূৰ বৈচিত্ৰময় পৃথিৱী আজি ওখ ওখ আট্টালিকা আৰু মানুহৰ ধূসৰ মনেৰে সজা এখন কংক্ৰীট হাবি। এইবোৰ সলনি হ'বলৈ ডাঙৰ বিস্ফোৰকৰ প্ৰয়োজন নাই। কালচক্ৰত ই সলনি হৈছে আৰু সলনি কৰিছো আমি। হেৰা বন্ধু পাহৰি নাযাবা নিজ মাতৃভাষা পাহৰি নাযাবা নিজৰ পিতৃ সংস্কৃতি সাৱটি লোৱা বন্ধুত্বক চিনি লোৱা শত্ৰু যিয়ে নিঃশেষ কৰিবলৈ আহিছে তোমাৰ জাতিক,তোমাৰ স্বদেশক যি আজি সঁচাকৈ সংকটত উদ্ধাৰ কৰা নিজ মাতৃক উদ্ধাৰ কৰা নিজ পিতৃক। যিয়ে অপেক্ষা কৰি আছে তোমাৰ বাবে পালন কৰা নিজ দায়িত্ব,...

আশাৰ বতৰা

Image
আবেলিৰ বগলী উৰি যায় পাছে পাছে আনে ক'লা চন্দ্রমাৰ নিশা তৰাৰ তিৰবিৰণি, জোনৰ জিলিকণি পোহৰৰ তৰি যাই ৰেখা।  দিনত কৰি যোৱা ভাগৰ ৰাতি জুমুৰি দেখা দিয়ে চকুত জুইশালৰ জুইৰ তাপত উমাল হৈ উঠে বুকু। আঘোণৰ পথাৰৰ ধান  দাৱনীৰ কামৰ স'তে চোকা ৰ'দত বহি ৰবাব টেঙাৰ বাকলি গুছাই গুছাই আলীতে বহি চাই ভাৱে  ওলমাই নিয়া ঠোকৰ মুঠি টান। ভঁৰাল মচি মচি কোনেনো ভাৱে আজি ভঁৰালৰ ধূলি আৰু আঘোণৰ কুঁৱলীয়ে ঢাকি যাই মনৰ আশাৰ বাট। ঢাকি দিলেও আশাৰ বাটক তথাপিও নৰই খোঁজ শুৱনি প্রকৃতিৰ সুবাসত  আগবাঢ়ি যায় জীৱনৰ যুজ।  হ'লেও খেতি ভাল ওলাব তাতে পতান  যিমানেই নিদিয়া তুমি ওপচাই পলস,  সাধাৰণ চহাৰ কামৰ বোজাত  ওপচি পৰিলেও খেতি নালাগে ঠিত  নপৰে যিমানেই ঘাম মাটিত। আহিলেও বিহু, ৰাঙলী দিন আৰু আহিব কত উৎসৱ গীতি ভৰিলেও ভঁৰালৰ পৰাণ নমৰে জীৱনৰ অভাৱ দুচকুত ভাঁহে সুখৰ স্বপ্ন থাকে মুখত হাঁহি,বুকুত কান্দি। পলাই ফুৰিলেও দিনত দেখুৱালেও সুখ মুখত লুকাই থাকে দুচকুত চকু পানী। শ্যামল আৰন্ধৰা ----------------------

বনৰ চৰাই

Image
বনৰ শালিকা নিয়ৰৰ মুকুতা গছকি      কাহিলী পুৱাতে দিলিহি ভৰি মোৰ পদুলিত,          নিচেই কুমলীয়া পখী ক'ৰ পৰানো              আহিলি পঁজা হেৰুৱাই । নন্দন বনত নালাগে নাচি বাগি সুৰ তুলিব     মোৰেই বাগিছা শোভা কৰি থাক ।         পোক পৰুৱা বুটলি খাবি,              দেও দি নাচিবি মোৰ চোতালত । তোৰ চিকমিকিয়া কঁজলা পাখিত      চেনেহৰ মালা গাঁঠি,          হালধীয়া কোমল ওঁঠত মোৰ ভাষা দিম              মোৰ ছাঁটো হৈ থাকিবি নে তই বনৰ চৰাই ? তই পাহৰি পেলাবি বনৰ লগৰীক ,     তোৰ চিৰিক চিৰিক অবুজ ভাষাত          মায়াসনা দুচকুত বিচাৰিম             মই অন্য এখনি পৃথিৱী । মোৰ অনুভৱৰ তুলিকাত খোজ দিবি      থুপুক থাপাক কৈ,          শব্দ বিন্যাসত ভুমিকি মাৰিবি স্বৰ্ণপৰী হৈ ।         ...

মন যায়

Image
মন যায় মহাত্মা  হ'বলৈ ৰসৰাজ, আনন্দৰাম, ৰূপকোঁৱৰ হ'বলৈ আকৌ মন যায় আব্ৰাহম লিংকন হ'বলৈ ডেল কাৰ্নেগী, নেপোলিয়ন হিল, টলষ্টয় হ'বলৈ মন যায় শংকৰদেৱ হ'বলৈ বুদ্ধ, মহাবীৰ, মাধৱ হ'বলৈ আকৌ মন যায় বিবেকানন্দ হ'বলৈ চিলাৰায়, লাচিত, কুশল হ'বলৈ মন যায় মাৰ্টিন লুথাৰ কিং অগ্ৰজ হ'বলৈ জৰ্জ ৱাছিংটন, বৰাক ওবামা, কালাম হ'বলৈ আকৌ মন যায় বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা হ'বলৈ লোকপ্ৰিয়, আজান ফকীৰ, পদ্মনাথ গোহাঞিবৰুৱা হ'বলৈ মন যায়  ভূপেন হাজৰিকা হ'বলৈ জুবিন, এ আৰ ৰহমান, কিশোৰ হ'বলৈ আকৌ মন যায় শচীন টেণ্ডুলকাৰ হ'বলৈ ৰণাল্ড, বিশ্বনাথ, বল্ট হ'বলৈ মন যায় ব্ৰিল গ্ৰেটছ হ'বলৈ জেক মা, আম্বানী, জেফ হ'বলৈ আকৌ মন যায় আম্বেদকাৰ হ'বলৈ লোকমান্য, লৌহ মানৱ, বাজপেয়ী হ'বলৈ মন যায় ভগৎ সিং হ'বলৈ বসু,আজাদ, লাজপত ৰায় হ'বলৈ আকৌ মন যায় যাদৱ পায়েঙে হ'বলৈ বৰগোহাঁই, মাউত, সন্দিকৈ হ'বলৈ মন যায় অৰ্জন হ'বলৈ একলব্য, অভিমন্যু, অনিৰুদ্ধ হ'বলৈ আকৌ মন যায় চানক্য হ'বলৈ ব্যাস, বাল্মিকী, দুশ্মন্ত হ'বলৈ মন যায় ৰাধাকৃষ্ণণ হ'বলৈ কবীৰ...

মই য়েই অৰণ্য

Image
              মই অৰণ্য, অৰণ্য হৈ কৰিছো মানৱ সভ্যতাৰ গঢ়ি তোলা কাষটিশীল।ময়েই অৰণ্য। মই য়েই জীৱৰ জীৱন মোৰ বুকুতে জীয়াই থাকে  পশু - পক্ষী,সমস্ত জগত মই য়েই ঋতু য়ে ঋতু য়ে ল ও মোহনীয়া ৰূপ। হে মানুহ,সুসভ্য হৈওকৰিছা জীৱন প্ৰদায়িনীৰ মহা ধবংস য জ্ঞ। মানুহৰ হাতুৰা আজি চলিছে মোৰ বুকুত সাক্ষী মাথোন ভূ- গৰ্ভৰ কংকৰ বুকু। জানিবা কৰুণা ময়ী শ্যামলিমা শান্তি ময় কোলাত মানৱৰ  আজম্ন প্ৰশান্তি ৰ নিলয়। ময়েই অৰণ্য ধৰিত্ৰী ৰ বুকুত শস্য হৈ ছাঁ দি বৃক্ষ হ ওঁ ,চিৰ সেউজ হৈ, শান্তি ৰ কপৌ উৰুৱাবলৈ ময়েই জীৱৰ জীৱন মহাকাব্যৰ সনাতন জ্ঞান। ময়েই অৰণ্য যুগে যুগে মহা জীৱনৰ,মহা সংস্কৃতিৰ মহা আলিপন। জানিবা ময়েই অৰণ্য। সবিতা দাস মেধি

উদং

Image
  শাওণৰ পথাৰ বোকাৰ পানীৰে খেলা ল'ৰালিৰ সেই দিন আজিও আছে মনত , দেখি দূৰৰে পৰা মন-হাঁহ উৰুৱাই ভাঁহি উঠে সপোনৰ দিকচৌ বনত । হালৰ যুটিৰ স'তে মৈত উঠি টানিছিলো কত কঠিয়াৰ ফেৰা, আঘোণত অতাই যোৱা পথাৰত সমনীয়াৰ সতে কাটিছিলো নৰা । বাৰীয়ে বাৰীয়ে আম-কঠাঁলৰ জুতি লৈ লভিছিলো কত আনন, হাঁহি উঠে মনত চিৰিংকে ঘূৰি ঘূৰি নিজৰ মাজত নিজেই মগন । কিন্তু নাই তেতিয়াৰ সুবাস, তেতিয়াৰ ৰং নাই আজি সেইদিন , বিচাৰিছো কতদিন অৰঙে দৰঙে ঘূৰি মনৰ সেই সুবাস ,বতাহত বিয়পিছে লাগিছে অচিন-অজান হাতত থাকি গ'ল ৰুৱাৰ সেউজী ৰং মৈও গ'ল উৱলি । নাঙলৰ ফালতো মামৰে ধৰিল গোঁহালি-ভঁৰাল হৈ ৰ'ল উদং ।   শ্যামল আৰন্ধৰা

শাওণৰ বৰষুণ জাক

Image
  ৰিমঝিম বৰষুণ জাকে `     নমাই আনিলে শাওণৰ বতৰা |           কলিয়া মেঘৰ দূত হৈ সাক্ষী দিলে                     মেঘালী কলহৰ কাণে ঢলা                               শাওণৰ এজাক বৰষুণ || বতাহ-ধুমুহা বৰষুণে , বিজুলী মাহীৰ সতে              উদুলি-মুদুলি , আকাশে মাদল বায় |                    যেন বাৰিষাৰ উৰুকা ঐনিতম গায় |                          ভেকুলীয়েও আনন্দত বাৰিষাৰ                                    ৰাগ টানি টোৰ-টোৰায় || শাওণৰ বৰুণ যুগীয়া আকাশত            এতিয়া মেঘৰ সবাহৰ গুম-গ...

কলম

Image
হাজাৰ বন্দুক বাৰুদে কৰিব নোৱাৰে যি এটা কলম অকলেই এক অক্ষৌহিণী। জাতিৰপিতা মহাত্মা গান্ধী " অহিংসাই পৰম ধৰ্ম " তেওঁৰ মূল বাণী । অসহযোগ আন্দোলনেৰে ভাৰতবাসীক উজ্জীবিত কৰি দেশৰ স্বাধীনতা আনি থৈ গৈছে আমালৈ সোনালী ভাৰত গঢ়ি। ইংৰাজৰ বৈজ্ঞানিক প্ৰযুক্তি পৃথিৱীত ৰাজ্য পতা নিজ দখললৈ নিয়া তেওঁলোকৰ যি কুবুদ্ধি সকলো ধূলিসাৎ কৰাৰ মূলতে আছিল কলমৰ বিৰাট মহান শক্তি ।।।।।।                                 ✍   জিলমিল জোনালী                                                   বৰপলহা ,  বাইহাটা চাৰিয়ালি