বিষাদ অশ্ৰু
বিষাদৰ বানে উটোৱাই নিওতেই
ক'ৰ পৰা জানোঁ টপককৈ পৰিল
এচেৰেঙা সুখৰ ৰ'দ...
দুচকুত সোৰোপা সপোনে পানীমিথৈ
সজাতেই থাকিল
উলোন্দি থকা মেঘবোৰ দুখৰ কণিকা হৈ
পুনৰ
মোৰ শৰীৰ ব্যাপি পৰিল...
দুখবোৰে দুখকেই সাৱতি
উচুপি উঠিল ।
🙡🙣🙡🙣🙡🙣🙡🙣🙡🙡🙣🙡🙣🙡🙣🙡🙣🙡
তোমাক ভাল পাওঁ বাবেই
তোমাক ভাল পাওঁ বাবেই পৃথিৱী খন ধুনীয়া দেখোঁ সেউজীয়াত সপোন বিচাৰি পাওঁ । নালাগে! জানিব নিবিচাৰো প্ৰেমৰ গভীৰতা কিমান? তোমাক ভাল পাওঁ বাবেই হৃদয়ৰ পৰা নিগৰে কবিতাৰ শিৰোনাম , অনুভৱ বোৰ শব্দ হৈ গুঞ্জৰিত হয় এটি মিঠা অনুৰাগ । তোমাক ভাল পাওঁ বাবেইটো নিজকে শিকিবলৈ লৈছো জীৱনটো ৰঙীণ,আছে হেঁপাহৰ ৰং যি ৰঙেৰে আঁকিব পাৰি সাতোৰঙী ৰামধেনু , সপোনৰ দলিচা পাৰি । নিবেদিতা দাস কলিতা ( নলবাৰী) ----------------------------------
Comments
Post a Comment