হৃদয়ৰ অনুভৱ

-


উৰুঙা উৰুঙা হৃদয়ৰ অনুভৱ,
কিবা এটা হেৰুৱাৰ অজুহাতত
সময়বোৰ বাগৰিছে |
অলিখিত প্ৰেম কাহিনী
লিখিবলৈ মোৰ সাহস নাই,
তথাপি লিখিছো কঁপা কঁপা আঙুলিৰে
অনুভূতিবোৰ শিলৰ দৰে কঠিন ।
ভাবিছিলোঁ তোমাৰ মৰমৰ পৰশত
মোৰ বুকুত ফুলিব এপাহি প্ৰেমৰ ৰজনী গন্ধা ।
 তোমাৰ মৰমৰ উষ্ণ আলিংগনত তপত নিশ্বাসত 
বৰফ হৈ গলিব মোৰ মৰমবোৰ হেঁপাহবোৰ  
নালাগে দিয়া অনামী সম্পৰ্ক এটি নাম দিবলৈ ৷
পৰিচয়বিহীন হৈয়ে এটা সুন্দৰ গীত হৈ 
আজীৱন কলিজাত বাজি ৰওঁক তাৰ সুৰ  | 
যদিওবা সাহসে  নুকুলাই তোমাৰ হিয়া 
জাতি-ভেদ, ধনী -দুখীয়া, উচ্চ-নীচৰ প্ৰাচীৰ ভাঙি 
সমাজৰ আগত আমাৰ প্ৰেমৰ সম্পৰ্কে সবল যুক্তি  
দাঙি ধৰি  মোক তোমাৰ আজীৱন
জীৱন লগৰী কৰি ল'বলৈ                                                                
তেন্তে নালাগে থাকক দিয়া    
আমাৰ প্ৰেমক তুমি গোপনে                                               
 ইয়াতেই সমাধিস্থ কৰা ।

                                            
                           স্বৰ্ণালী গগৈ
                                            পূব খুমটাই, গোলাঘাট 
            ---------------------------------

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

সপোনৰ দুৱাৰ

-
Image
          জুমি চাইছিলো       এদিন সপোনৰ দুৱাৰ খনলৈ       চয়াময়া কুৱলিৰ ফাঁকে ফাঁকে তোমাৰ ছবিখনি দেখিছিলো       নিলাভ নয়ন যুৰিৰে তুমি মোলৈ চাই হাহিছিলা ।      বুকুখন কঁপি উঠিছিল       এক অজান শিহৰণ তুলি ।      লাহে লাহে মই আগবাঢ়ি গৈছিলো       দেখা পালো দুৱাৰখন খোলা আছে       তাতেই তুমি থকা উমান পালো ।      দুয়ো দুয়োৰে হাতত ধৰি খোজ ললোঁ       তোমাৰ পৰশত প্ৰাণ পাই উঠিল মোৰ       উন্মুক্ত হৃদয়ৰ অনুভৱ       বহু দুৰ আগবাঢ়ি গ'লো       তুমি অজানিতে  এৰি দিলা       তোমাৰ হাতখন       মই বাট হেৰুৱাই পেলালো ।      আজিও তাতেই ৰৈ আছোঁ       আহিবা বুলি আৰু লৈ যাবা       সপোনৰ দুৱাৰ খন খুলি ,      তাতেই যুৰিম আমি দুয়ো...
Read more

তোমাক ভাল পাওঁ বাবেই

-
Image
  তোমাক ভাল  পাওঁ বাবেই পৃথিৱী খন  ধুনীয়া দেখোঁ  সেউজীয়াত সপোন  বিচাৰি পাওঁ । নালাগে! জানিব নিবিচাৰো  প্ৰেমৰ গভীৰতা কিমান?  তোমাক ভাল পাওঁ বাবেই  হৃদয়ৰ পৰা নিগৰে  কবিতাৰ শিৰোনাম , অনুভৱ বোৰ শব্দ হৈ গুঞ্জৰিত হয়  এটি মিঠা অনুৰাগ । তোমাক ভাল পাওঁ বাবেইটো  নিজকে শিকিবলৈ লৈছো  জীৱনটো ৰঙীণ,আছে হেঁপাহৰ ৰং  যি ৰঙেৰে আঁকিব পাৰি সাতোৰঙী  ৰামধেনু , সপোনৰ দলিচা পাৰি । নিবেদিতা দাস কলিতা ( নলবাৰী)  ----------------------------------
Read more

নাৱৰীয়া

-
Image
ক'ৰ পৰা আহিলি তই অচিন নাৱৰীয়া, ক'লৈ নো যাবি ভটিয়াই !! ক্ষন্তেক জিৰাই যা' মোৰ ঘাটতে অলপ পাবি তই জীৱনৰ জুৰনিৰ আধাৰ । মোৰ ঘাটৰ বায়ুৱে জুৰ পেলাব  তোৰ ভাগৰুৱা হৃদয়ৰ যাযাবৰী নিশা, মোৰ ঘাটৰ পানীটুপিয়ে শাঁত পেলাব তোৰ ক্লান্ত হৃদয়ৰ অক্লান্ত তৃষা । আহিছ' চাগে কত ঘাট পাৰ হৈ লৈছেনে কোনোৱে তোৰ মনৰ খবৰ ? তোৰ পাহুৱাল দুবাহুত আছে   চাগে কত দুখ অপূৰ্ণ বাসনাৰ !! আছে চাগে হুমুনিয়াহ নোপোৱা বেদনাৰ !! কৈ যা নাৱৰীয়া,চেনেহৰ লগৰীয়া শুনিম তোৰ দুখভৰা হৃদয়ৰ কথা, অথবা হিয়াভৰা মৰমৰ অযুত বতৰা । দুয়োটাই ভগাই লম সুখৰ অকণমান, দুয়োটাই ভগাই লম দুখৰো অকনমান, সুখ,দুখৰ কথাৰে দুয়োৰে ভৰিব মন । পাম তাতে জীৱনৰ সুখ অমিয়া । নাবান্ধো তোক মৰমৰ এনাজৰীৰে চিৰদিন ধৰি, নিবিচাৰো তোক কৰিবলৈ বুকুৰ আপোন, অচিনাকি তই ,অচিন বাটেৰে যাবিগৈ পুনৰ উভটি । ভটিয়নি সোঁতত তই চাগে উটুৱাই দিবি সেই স্মৃতি  ঘাটে ঘাটে পাবি তই অলেখ লগৰী, সেই সোৱঁৰণি ৰাখি থম মোৰ মানস পটত, সাচিঁ থম জীৱনৰ শেষ সন্ধিয়ালৈ ।  কেতিয়াবা আহিলেও ধুমুহা জীৱনত সেই দুখৰীয়া স্মৃতিয়েই হ'ব মোৰ শান্তিৰ আলয় । ৰঞ্জুলা শৰ্মা   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Read more